“Cennet annelerin ayakları altındadır.” (Nesâî, Cihad, 6) hadisi şerifini göz önünde bulundurduğumuzda, dinimizin bayana ne kadar değer verdiği net bir formda anlaşılmaktadır. Dinimizin bayana verdiği değeri apaçık gösteren ayet ve hadisler ise şu formda geçmektedir:
Cahiliye Periyodundaki toplumda, erkekler eşlerinin doğumunu sabırsızlıkla bekler ve onlardan ‘erkek çocuk’ dünyaya getirmelerini isterlerdi. Zira onlara nazaran, erkek çocuğun doğması demek kuşaklarının devamı için şan ve şöhret arttıran gurur verici bir şeydi. Bu nedenle o devirdeki bayanlar da kız çocuk doğuracaklarını öğrendiklerinde eşlerine söylemeye çekinirler, hatta bebek doğana kadar gizleme yoluna masraflardı. Zira eşlerinin kız bebek dünyaya getireceklerini öğrendiğinde canlı diri toprağa gömeceklerini biliyorlardı.
Ne vakit ki İslamiyet geldi o vakit bunlara ‘Dur!’ denildi. Dinimiz bayanlara çok değer vermiş ve erkeklere çeşitli sorumluluklar yüklemiştir. Konut işlerinde ya da dışarıda çalışmak bayanlara mecburiyet kılınmamıştır lakin, erkeklere ailesini geçindirme mecburiliği kılınmıştır. Kuran-ı Kerim’de bayandan bahseden ayetler ve Peygamber Efendimiz’den hadis-i şerifler şöyledir;
İSLAMDA BAYANIN DEĞERİNİ BELİRTEN HADİS VE AYETLER
“Sizin dünyanızdan bana üç şey sevdirildi: Hoş koku, bayan ve gözbebeğim kılınan namaz.”[572] Müslim, Talâk 31, 34
“Cennet annelerin ayakları altındadır.” (Nesâî, Cihâd, 6)
“Kadınları dövmeyiniz!.. Bayanlarını döven kimseler, sizin iyiniz değildir.” (Ebû Dâvûd, Nikâh, 42; İbn-i Mâce, Nikâh, 51)
Allah (c.c), Nahl müddetinde, “Onlardan birine kız (doğumu) müjdelendiği vakit öfkesinden, yüzü kapkara olur. Kendisine verilen müjdenin kötülüğünden ötürü kavminden gizlenir (utanır). Onu, aşağılanmaya katlanıp yanında mı tutsun, yoksa toprağa mı gömsün?! (Karar veremezdi.) İşte bakın ki verdikleri karar ne kadar berbattır.” (en-Nahl, 58-59)
“Sizin güzeliniz, bayanlarına iyi olan (iyi davranan)dır.” [560] Müslim, Birr 149
“Kadınlara hayırhah olun, onlara karşı hayır tavsiye ediyorum… Onlara güzel formda davranın.” (Buhârî, Nikâh 79, Enbiyâ 1, Edeb 31, 85, Rikak 23; Müslim, Radâ 65, hadis no: 1468; Tirmizî, Talâk 12)